Taniec – układ rytmicznych ruchów ciała, powstających spontanicznie pod wpływem bodźców emocjonalnych lub świadomie wyrażających pewne stany psychiczne, skoordynowanych zazwyczaj ze zrytmizowaną muzyką lub tylko elementem rytmicznym[1][2]. Ruchy te mają wartość estetyczną i symboliczną, i są w danej kulturze uznawane za taniec przez wykonawców i odbiorców. Tańce mogą być podzielone i opisane ze względu na rodzaj choreografii, rodzaj ruchów lub historyczne pochodzenie. Głównym elementem tańca jest ruch ciała wykonawcy, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy, ale zawsze celowy. Drugim elementem tańca jest rytm. Taniec można też nazwać formą komunikacji niewerbalnej
Taniec był jedyną sztuką nowoczesną, której Hitler nie zakazał w trakcie II Wojny Światowej. Jako pierwszy taniec balowy powstał walc wiedeński. Stepowanie wywodzi się z plemiennych tańców Afrykańskich. Afrykańscy niewolnicy sprowadzeni do Brazylii 300-400 lat temu mieli zakaz uczenia się sztuk walki.
Taniec na rurze (ang. pole dance) – rodzaj akrobatyki. Wywodzi się pierwotnie z indyjskiego tańca mallakhamb. Gładszy i śliski materiał umożliwia płynne obroty i ruchy.
Wysoce rozwinięty taniec wymaga dużej sprawności fizycznej oraz siły, w tym umiejętności typowych dla gimnastyki. Taniec na rurze wykonywany jest również jako forma ćwiczeń fizycznych np. w klubach fitness lub szkołach tańca (niezwiązanych z erotyką) poprawiających wytrzymałość i ogólną sprawność